به عنوان مثال رژیم کتوویژن، یکی از رژیم‌های استاندارد برای خروج از کتو و یا تثبیت وزن بعد از کتو است.

علاوه ‌بر این، از آن‌جا که فهرستی طولانی‌ از غذاهای ممنوعه در کتو وجود دارد، رژیم‌های کتوژنیک طولانی‌مدت، می‌تواند منجر به کمبودهای تغذیه‌ای شود و فقط در مدت زمان تعیین شده مفید خواهد بود.

فقط مقدار کمی از برخی انواع توت‌ها و آووکادو از نمونه میوه‌های مجاز در رژیم کتوژنیک است.

مصرف سبزیجات و میوه‌های بیشتر می‌تواند نشانگرهای التهابی را در بدن کاهش دهد و کاهش التهاب، کلیدی برای کاهش خطر بیماری است.

چاشنی‌ها و سس‌ها: این غذاها دارای شکر و چربی‌های ناسالم‌اند

افرادی که رژیم کتوژنیک دارند در مقایسه با افرادی که رژیم های کم کالری می‌گیرند از سطح انرژی و تمرکز بیشتر (به جز در روز های ابتدایی رژیم رژیم کتوژنیک سریع غذایی) برخوردارند و در کل کیفبت زندگی بالاتری دارند.

وقتی رژیم کتو یا لو کرب دایت می‌گیرید، به دلیل کاهش مصرف کربوهیدرات‌ها، قند خونتان هم پایین می‌آید.

بوی بد نفس در رژیم کتوژنیک موقتی است و بعد از چند روز اول از بین می‌رود. برای به حداقل رساندن این مشکل می‌توانید از نکات زیر بهره ببرید:

وقتی بدن در این وضعیت قرار می‌گیرد، در سوزاندن چربی برای تامین انرژی، بسیار کارآمدتر می‌شود.

خانه > تناسب اندام > کاهش وزن > صفر تا صد رژیم کتوژنیک؛ این رژیم را بگیریم یا نه؟

رژیم کتوژنیک که به اختصار رژیم کتو هم نامیده می شود، یک برنامه غذایی پر از چربی با پروتئین متوسط و کربوهیدرات کم است. این رژیم به عنوان یکی از روش های لاغری توجهات زیادی را در سال های اخیر به خود جلب کرده است.

بعد از خروج از رژیم کتو احساس گرسنگی غالب می‌شود بنابراین مصرف پروتئین سالم در کنار کربوهیدرات مهم است.

محصول‌های رژیمی یا کم چرب: این غذاها فراوری شده‌اند و کربوهیدرات بالایی دارند

و برخی شرایط دیگر، می‌توانند بر متابولیسم شما تأثیر بگذارند و همگی در میزان کاهش وزن شما نقش دارند.